Ne Durumdayız?

Pandemi süreci içerisinde insanların içinde besledikleri ve farkında olmadıkları dürtüsel duyguların yavaş yavaş ortaya çıktığını görmekteyim. Uzun zamandır bol bol olumsuz iletileri kendilerine yapıştırıp, başka insanların hayatlarına fazla adapte oldular. Her davranışın bir bedeli olduğuna inanırım. İnsanların egolarının ön plana çıktığı, bencilce, kıyaslamaya dayalı, etiketlemelere maruz bırakma, mutluluğu hazmedememe, aile, akraba ve arkadaşlık ilişkilerinde duygu durumlarına bağlı doğru olmayan sınırlamalar koyma ve daha birçok olumsuz davranış ne yazık ki kişiler arası iletişime zarar vermekte ve toplumun bütünlük anlayışını zedelemektedir. Peki bu davranışlar neden pandemi sürecinde ortaya çıktı? Ekonomi, ailelerin ev içi problemleri, eğitimin gerilemesi, sağlık alanında beslenen yoğun kaygılar, alışılmamış ve beklenmemiş asosyallik, ev içi zaman kontrolünün zayıflaması.... Bireylerin farkındalıkları düşük olduğu sürece de davranış problemleri ve egosal sıkıntılar ne yazık ki devam edecektir. Otokontrolünü sağlayamayan bireyler genetik ve yaratılışında var olan Psikiyatrik ve Psikolojik rahatsızlıkları ön plana çıkartmaktadırlar. Birazda bu rahatsızlıkları örneklerle ortaya çıkartalım. İş yerleri yaşadığı ekonomik sıkıntılar nedeniyle çalışanlarına köle misali ve işsizlik maruzatlarıyla personeline kölemisali davranmaya başladılar. Mobing arttı! Patronun kendi içinde beslediği dürtüsel sorunların artmasıyla da kronolojik ve patolojik mesleki hayata yönelik krizler başladı. Bir diğer örnek; arkadaşlık ilişkilerinde egosuna ve düşüncelerine hakim olamayan bireyler kendilerini kıyaslama, irdeleyici ve rahatsız edici psikolojik tacizlerde bulunmaya, arkadaşlarının samimi davranışına yönelik kendini dünyanın en programlı, en planlı, en çok arkadaş çevresine sahip insanlar gibi göstermeye başladılar. Halbuki görünen köy kılavuz istemez değil mi? Özellikle insan analizi ve beden dili konusunda uzman olan, yetenekli olan kişilere karşı bunları yapmaları onları ne kadar da çok küçük düşürüyor. Üzücü... Akraba ilişkilerinde benim bildiğim görüşmek istediğin, özlediğin, saygı ve sevgi gösterdiğin insanlar davet, organizasyon beklenmemelidir. Birde bunları bekleyip kuruntulu davranışlar ortaya çıkartmaları yok mu! Değer gösteren ve kıymet veren biri aslında telefonla pozitif enerjisini aktararak da iletişim kurabilir. Artık teknoloji çok ilerledi. Kemikleşmiş doldurma laflarla ömrümüz geçiyor.. Kişiler artık kim, kiminle, nerede, ne zaman, ne yapıyoru merak etmekten sıkıldılar. Karşımdakine nasıl üstünlük sağlarım düşüncesine geçtiler. Gerçeğe baktığımızda bilinçli, olgun bireyler olmak ve beklentiler olmadan kendimize yeterek yaşayabilmek ne kadar da çok kaliteli değil mi? Bunlar sizlerde de varsa kişisel gelişiminizi destekleyecek programlara katılmayı ve kitaplar okumayı unutmayın. Aksi takdirde bir sonraki çağ öfkeye bağlı daha çok ortaya çıkacak olan fiziksel ve psikolojik şiddetle insanoğlunun canını acıtmaya devam edecek.

Sevgilerle...